Lefkoşa derbisi…
Adı büyük, heyecanı yüksek ama futbolu ne yazık ki sönük bir karşılaşma izledik. Küçük Kaymaklı ile Çetinkaya arasındaki mücadele, derbi havasından çok bir “kör dövüşünü” andırıyordu. Mücadele vardı ama kalite yoktu.
Sahada iki takım da futbolun temel unsurlarından uzak bir görüntü sergiledi. Pas alışverişleri kopuk, top kontrolü zayıf, oyun organizasyonu ise neredeyse yoktu. Ortada ne planlı bir hücum, ne de bilinçli bir savunma anlayışı vardı. Oyunun büyük bölümü, hataların ve rastgele denemelerin birbirini kovaladığı bir görüntüyle geçti.
Bu tablo aslında sadece derbiye değil, futbolumuzun genel haline ayna tutuyor. Kronikleşmiş pas hataları, topu ayağında tutamama, oyun kurma becerisinin zayıflığı… Bunlar artık sıradan değil, neredeyse “alışılmış” hale geldi. Seyirci, futbol değil mücadele izliyor; teknik kalite neredeyse sahadan silinmiş durumda.
Küçük Kaymaklı genç, mücadeleci ama bir o kadar da tecrübesiz bir ekip. Oyunu soğutmayı, topu saklamayı ve zamanı lehine kullanmayı bile beceremediler. Son dakikada yedikleri gol, futbol bilgisi kadar oyun olgunluğu eksikliğinin de göstergesiydi.
Çetinkaya ise rakibine göre biraz daha dengeli oynadı. Topu daha doğru kullanan, pozisyonları daha iyi değerlendiren bir takım görüntüsü verdi. Fakat onların da oyun kalitesi yüksek değildi — yalnızca hataları daha az yapan taraf oldular.
Hakem yönetimi de bu düşük tempolu maça katkı sağlayamadı. Gereksiz gösterilen sarı kartlar, oyunun dengesini bozdu. Ayrıca dünkü maçta ve geçen hafta Yak- GG maçında da penaltı atışlarında kalecilerin çizgi ihlalleri yapması ve hakemlerin bu ihlalleri gözden kaçırmaları olmuştur. Bu kural hatasının bir alışkanlık haline gelmemesine dikkat edilmesi gerekiyor
Sonuç olarak..Lefkoşa derbisi yine heyecanla beklenen fakat vasat bir futbolla sona eren bir karşılaşma oldu.
Maalesef Futbolumuzun içinde bulunduğu kısır döngüyü bu maçta bir kez daha gördük: çok koşuyoruz ama doğru oynamıyoruz.
YORUMLAR